Harika bir kitap okudum.
Yazarın okuduğum ikinci eseri ve çok çok sevdim.
Ah Kübra!
Nasıl güzel bir anne, evlat ve kadınsın sen.
O kadar acıya rağmen kendinden, hayatından, evladından vazgeçmedin.
Yıkılan her anı, her duyguyu yeniden inşaa ettin.
Hayran kaldım, sana azmine.
Ömür! Gerçekten ömür törpüsü !
Baba olmayı, eş olmayı, insan olmayı becerememiş biri.
Şiddet sadece fiziksel olmuyor bunun en büyük örneği sanırım Ömür, verilen sevgiyi kullanmak, görmezden gelmek de karşındakine uyguşabileceğin bir şiddet.
Ömür bunları fazlaysa yaptı ne yazık ki.!
Kübra gibi güçlü kadınlar hep olmalı.
Kitabımızın konusuna gelecek olursak; Kübra ilk aşkı ile evlenir, hissettiği belkide karşılıksız duygular onu bir süre mutlu etsede yaşadıkları, öğrendikleri, hayatın ona yeni bir kapı açması ile yön değiştiriyor.
Ömür ise gözünü hırs bürümüş, zavallının teki. Söz konusu evladı olduğunda bile önemseyen bir zavallı.
Canından çok sevdiği kuzusu, Maya, annesi Türkan hn, amcası Emin bey ve en yakın dostu Sevgi ile her zorluğu aşan bir kadının hayatını okuyorsunuz.
Kesinlikle kendinizden bir şeyler bulabileceğiniz bu kitabı tavsiye ediyorum
