Yüksek ağaçların tek hâkimi de kargalarmış. Her şey yolunda giderken onların birbirlerinden uzak tek başlarına yaşadıklarını, ancak içlerinden biri tehdit altına girdiğinde nasıl da hep birlikte kanatlarını çırpıp, etrafı velveleye verdiklerini, böylece pek çok canlıda görülmeyen bir dayanışma sergilediklerini, bu manzaralardan ne kadar çok etkilendiğinizi anlatmıştınız bana…”
Sayfa 113