Çelişki
Barış İnceEn Eski Çelişki Gönderileri
En Eski Çelişki kitaplarını, en eski Çelişki sözleri ve alıntılarını, en eski Çelişki yazarlarını, en eski Çelişki yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Tek başımıza yapamayacağımız şeyleri beraberken yapabiliyorduk.Bence bu daha büyük bir acizlik...Bencilliğin hiç değilse medeni cesaret gerektiren bir tarafı olduğunu düşünürüm çoğu zaman.Öyle ya,''ben'' diyemeyen insan hep yanında yandaş olsun ister.Misal mikrofon uzatılmış sıradan vatandaş neden soruları yurttaşlar platformunun sözcüsü ya da bir grubun lideri gibi yanıtlar?Biz bunu istemiyoruz!Biz şunu beğenmiyoruz!Biz öbürünü seviyoruz ama berikini sevmiyoruz!''Ben istemiyorum!'' desene kardeşim,neden biz?Kim bu biz?Bizcillik...Vasatlar alemindeki son çaresizlik...
Kuralları krallar koyar, kralcılar uygular.
Sayfa 14 - Can YayınlarıKitabı okudu
Kural...!
“Misal otobüste yanlış durakta
düğmeye bastığında biri; otobüs durur,
inen olmaz ve şoförü mağrur bir öfke kaplar. O an ayaktaki tüm yolcular korkuyla
ve mahcubiyetle birbirine bakar.
Oturanlarsa bu haklı davasında şoförden yana olduklarını göstermek için ‘cık cık cık’ yaparlar. Buna ‘kural’ diyorlar.
Sormuyorlar, ‘Zaten her seferde, elli durağın kırkında durmaktasın be adam, ne olur
bir tanesinde de fazladan dursan?’
Hem kim bilir düğmeye basılan anla inmekten vazgeçilen an arasında neler var. Kuralları krallar koyar, kralcılar uygular. Uymayanı iki durak arası ezmekten
zevk alan birileri var.”
Can Yayınları
Hayatta herkes zıddını arar.
Sayfa 13Kitabı okudu
Gerçeği küçükken bağırmak, büyüdükçe fısıldamak, en sonunda da susmak... bizi gerçekte sağır eden şey işimize gelmeyeni duymamaya alışmak..İnsanı sessiz kalmaya zorlayan nedir? Yaşımız ilerledikçe susmamız gerektiğini öğrendiğimiz anlar.
Yürüyen merdivenlerde sağda durup soldan yürümeyi bir türlü öğrenemeyenler gibi farkındasız olmak istedim.
Sonsuz bir iyiliğe ulaşmak için kötülükten medet umduğunda yolun sonu da kötülüğe çıkacak. Ellerini kirleterek yüreğini temizleme mümkün olmayacak. Tüme varırken, geldiğin tümler de formülün bir parçası olacak. Sonuçlarsa hep eksi çıkacak.
En nihayetinde dostlarımızı söylediklerimize hak verenlerden seçeriz. Seni sevebilecekleri seçip seni sevebileceklerin en onay vereceği şeyleri anlat, sonra da kendini kahraman san.
Şöyle bir hayal yazılsa mesela: bir tane inşaatçı adam var, emrinde yüz işçi çalıştırıyor, işçiler aldıkları maaşla kiralarını zor ödüyor ancak milyon dolarlık evler inşa ediyorlar. Patron o evleri satıp çok acayip zengin oluyor, işçilerse yerinde sayıyor!
Acıyı bilmeyen hayal kırıklığını nereden bilsin!
Zalimlerin ruhuna vicdan katmanın da bir formülü yok mu?