Cennete Koşan On Arkadaş
Mehmed PaksuSözler ve Alıntılar
Ümidi az olanını üzüntüsü çok olur.
~Hz. Ömer Bin Hattab~
Peygamber Efendimizi (a.s.m) gören,
sohbetinde bulunan," ve Müslüman olarak
ölen insanlara "ashabi" denir.
Bu kelimenin çoğulu "ashab" veya "sahabe"
(Sahabiler)dir.
Peygamberimizin sahabilerine,
"Ashab-ı Güzin" , "Ashab-ı Kiram" da denir.
Peygamberimizden hiç ayrılmayan ve özel öğrencileri olan bir grup sahabi vardır,
bunlara "Suffa Ashabı" denir.
Bedir Savaşı'nda bulunan hizmetlerine ve faziletlerine göre bazı kısımlara ayrılırlar :
İslam düşmanı Mekke müşriklerinin baskı ve zulmünden dolayı Mekke'den göç eden sahabilere "Muhacir (göç edenler)" ; bunlara Medine'de yardım eden Medineli Müslümanlar'a da "Ensar ( yardım edenler)" denir.
"Aşere-i Mübeşşere" Peygamberimizin cennetle müjdelediği on sahabi demektir.
Peygamber Efendimiz,onlara ayrı ayrı
"Siz cennetliksiniz" buyurmuştur.Bir insanın cennete girmesi kesin değildir,ancak bunu Resulullah (a.s.m) haber verirse o şüphesiz cennetlik olur.
Bu sahabileri Sevgili Peygamberimiz şöyle sıralamıştır:
"Ebu Bekir,Ömer,Osman,Ali,Talha,Zübeyir,
Abdurrahman bin Avf,Sa'd bin Ebi Vakkas,Said bin Zeyd , Ebu Ubeyde bin Cerrah."
"Her peygamberin yerde ve gökte iki yardımcısı vardır.Benim gökteki vezirlerim
Cebrail ve Mikail'dir ; yeryüzündekiler de
Ebu Bekir ve Ömer'dir."
Sayfa 30
"Dostluğu ve yardımı itibariyle kendisine
en çok minnet duyduğum arkadaş Ebu Bekir'dir.Rabb'imden başka,bir dost edinecek olsaydım,Ebu Bekir'i edinirdim.Lakin İslam kardeşliği bütün dostlukların üstündedir."