Benim şu kadınım pervasız ve atak,
gözleriyle beni öldürürken bile,
tüm mutlulukları vaat ediyor, şöyle:
Gaddar kılıcını yarama sokarak,
canevimde duyurarak
birbirine karşıt yaşamla ölümü bir arada;
kısacık bir anda
merhameti sancımı giderir ama, uzaktan da
beni sürekli bir ıstırabın pençesine atar,
kötülük yıkıp dururken iyiliğin ne hayrı var?