Kitabın ismi ve kapak resminde ki siyah gülün tülümsü savruluşu ve de arka kapakta ki "ne için koparıldığını satın alındığını bilen çiçek var mıdır?" dizesi, okuyucuya baştan kadının yaşadığı toplumsal acıları duyumsatıyor.
Bu acılar aslında toplumsal gerçekliğimizde duran ve kaçamadığımız acılar. Kaçamadığımız gibi değiştiremediğimiz acılar da.
Şairimizin bir de Ali'si var... ilk iki kitabına isim olan ve ikinci kitabında ölen Ali... Ancak bu kitapta da sık sık bizi selamlıyor Ali.
Erkek egemen anlayışa ve de toplum yapımıza sürekli bir vurgu var dizelerde. Tam bir itiraz mı bu yoksa kabulleniş mi? İşte bunu tam olarak çözemiyoruz dizelerde. Yanlışı bilerek, itiraz etmek değil de bir kabulleniş var sanki. Ancak buna karşın bu erkek egemen anlayışın yarattığı kadını da tüm çıplaklığıyla önümüze koyuyor sevgili şair Hatice Kübra Öktem ve şu dizeleri ile bunu çok net aktarıyor okura;
"benden bir kadıncık oydular
üç öğün yemeğini pişirdiğim adama"
Şair dizeleri ile okurun dilinden aklına doğru koşturuyor bu ve buna benzer dizelerle. Kitapta ki tüm şiirlerde kadın ve erkeğin toplumsal yetiştirilme biçimine eleştirilerle karşılaşıyoruz. Sevgili şair Hatice Kübra Öktem, bunu çok çok güzel ve çırılçıplak imlemiş dizelerinde.
Kutlarım.
