Kişi ten vücûdunun işleyişini idrak etmeye başladığında, bu işleyişi kendinin yapmadığını anlar. Her makamda gördüğü, o makama ait olan mânâya erer. Ve her makamın mânâsına erdikçe, kendine ait sandığı fiil, sıfat, Zât tecellilerinin kendine ait olmadığını idrak eder. Yâni, vücûdunda olan fiilin sahibinin, sıfatların sahibinin, vücûdunu tutan Zâtın Allah olduğu idrakine ulaşır. Ve aradığı hakikatin kendi özü olduğunu anlar.