Çimen
R. Ayça KavrazÇimen Gönderileri
Çimen kitaplarını, Çimen sözleri ve alıntılarını, Çimen yazarlarını, Çimen yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hayatının büyük çoğunluğunda her şeyi kendi başına halletmiş, buna mecbur kalmış insanlar böyle olurlar. Bir kere ipleri eline alırlar, sonra bırakmak
istediklerinde o ipleri verecek kimseleri olmaz. Bu sefer de kanla ve nefretle o ipe tutunmak zorunda kalırlar. İpi bıraktıklarında yitip gidecek şeylerden korkarlar. Diğer insanların tepkisinden korkarlar. Kaybetmekten çok korkarlar.
Sayfa 410
Hiçbir hikâye, asla mutsuz
sonla bitmezdi. Bitenler yeniden başlardı çünkü denizinden ayrılan su damlacıkları, bir yerlere yağmur niyetine hep yağardı.
Sayfa 378
Mükemmel sevmeliyiz birilerini. Birisini. Kalbimizi tümüyle emanet edebilmeliyiz. Amalar olmadan.
Sayfa 9
"Hak etmiyor muyum? Neyi hak ettim ki zaten? Ne verildi bu hayatta benim elime zaten öyle kolay, öyle zahmetsiz..."
"Bu duvarların arasında benimle kaç kişi var, önemli değil. Yapayalnızım. Kimsenin hissedemeyeceği kadar ıssızım."
"Hak etmediğim şeyleri yapmamam gerektiğini düşündüm hep. Buna göre yaşadım. Kendime layık göremediğim için her şeyden kaçtım."
"Çünkü bazı insanların size gerçekten bakmaları için onlara sertçe çarpmanız yahut omuzlarından tutup sarsmanız gerekirdi."
"Rüyadayken akan gözyaşlarının ıslattığı yastığına gömülüp uyumak, uyumak, bir daha asla uyanmamak istiyordu..."
" Saatler değişiyor , "
" Ama biz hiç değişmiyoruz. "
İnsan hiçbir zaman bembeyaz bir sayfa açamıyordu. Hep kaldığı yerden devam etmek zorundaydı.