Eğer çocuk ebeveyninin kendisine gösterdiği sevgiyi haketmediğini hissederse, kendisini
sevilmeye değer görmez ve sonuçta kendini sevmez. Çocuk kendini sevmezse başkalarının da onu sevmediğini düşünecektir. Çünkü kendini sevgiye lâyık görmemektedir.Giderek “Ben hiçim” diye hissedecek; bu ise onun için çok yıkıcı ve harap edici olacaktır.
Kesin tavırla çocuğuna hayır diyemeyen aileler çocuğun kendini daha çok güvende hissetmesini değil, aksine çocuğun sınırları bilmemesine yol açmaktadır.
Karşılıksız sevgi, hiçbir öncelikli şartı ve durumu göz önüne almadan birini sevmektir. Birisini ne yaptığına bakarak değil de kim olduğuna dayanarak sevmektir.