"Salon çiçeğim!"
Salonu ve salonunda çiçeği olmayan biri için güzel bir sevgi sözüydü. Salonunda çiçekleri olanlar da kır çiçeği diye seviyorlardır belki. Herkes kendinde olmayanı sevgi sanıyor, herkes kendinde olmayanı güzel sanıyor.
Çocukken tasarladığım gibi olmuştum, oldurulmamıştım; yazgım da ben soluk alıp vermeyi sürdürdükçe oluyordu. Olmuş bitmiş bir şey değildi daha. Yaşadıkça yazıyordum kendi evrimimi.
"Sen," diyor, "sen oku... Buralardan kaçıp kurtulmak için tek çıkış bu. Genç bir kız olduğunda sakın seni alıp götürsün diye aşık olma birine. Gerçek kaçış tek kişiliktir."