Çocukluğumun Tanrısı Gönderileri
Çocukluğumun Tanrısı kitaplarını, Çocukluğumun Tanrısı sözleri ve alıntılarını, Çocukluğumun Tanrısı yazarlarını, Çocukluğumun Tanrısı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Çocukken diğer insanları insan sanmazdım
Çocukken tasarladığım gibi olmuştum, oldurulmamıştım; yazgım da ben soluk alıp vermeyi sürdürdükçe oluyordu. Olmuş bitmiş bir şey değildi daha. Yaşadıkça yazıyordum kendi evrimimi.
Sayfa 159Kitabı okudu
Hadi bana âşık ol! Ben sana her zaman oluyorum, her uçak geçişinde gökyüzünden, oluyorum. Ol deyince olan, kolay bir şeydir bu.
Sayfa 88Kitabı okudu
"Salon çiçeğim!"
Salonu ve salonunda çiçeği olmayan biri için güzel bir sevgi sözüydü. Salonunda çiçekleri olanlar da kır çiçeği diye seviyorlardır belki. Herkes kendinde olmayanı sevgi sanıyor, herkes kendinde olmayanı güzel sanıyor.
Sayfa 33Kitabı okudu
Bizim olmayacak şeyleri kardeşçe pay edebilirdik.
Sayfa 17Kitabı okudu
…Hadi sen de gel. Birlikte sevelim o kirli kediyi. Bir boşluk var içimde, sen doldur istiyorum, o kirli kediye sığınmak istemiyorum. İnsan boşluğuna neyi koyarsa onunla dolar demiş miydim daha önce?
... Gülümsüyoruz, en büyük gülüş bende. Bir elim Karabaş’ın başında; Karabaş tedirgin, fotoğrafçıya saldıracak gibi bakıyor; eli tüfekli herkese havlayıp saldırdığı gibi o makineyi de bir çeşit silah sanıyor. Belki de silahtır, geçip giden zamanı durdurmaya çalışan güçsüz bir silah.
“Sen çok rahat ‘bilmiyorum’ derdin. Bizim oralılar her şeyi biliyordu oysa. Bilmeseler bile biliyorlardı. Bilmemek ayıptı. ‘Bilmiyorum’ demenin bir erdem olduğunu senden öğrendim”
“Şimdi o çocuk yok. Bir kediye bile ad bulamıyorum. Eskiden her şey ne kolaydı, ol deyince oluyordu. Düş dünyam zayıfladı kaptan, hayır uyduramam o kadarını. Eskisi gibi bakamıyorum da, eski çocuk gözlerim yok, bir hüzün, bir yaşlılık pusu perdelemiş o parlaklığı, pırıltılı çocuk bakışımı”
1.) 395.jpg)
Onca Yoksulluk Varken
2.) 
Yüzbaşının Kızı
3.) 
Kabuk
4.) 
MAYAKOVSKİ ŞİİRLER
5.) 
Yitirilen Cennet
6.) 
Yalnızlık Sözleri 1
7.) 
Mızıkalı Yürüyüş - Kara Tren
8.) 
Kırmızı Karanfil
Daha on beş yaşındaymış Bulut. Göl sularında boğulmuş. İnsan, yaşı bu kadar genç, adı bu kadar güzelken nasıl ölür?
Sayfa 152Kitabı okudu
Kadınlar güzelliklerini saklamıyorlarsa o ülkede hala umut vardır.
Sayfa 125Kitabı okudu
Ölüm korkunç bir son kaptan. Güneş orada parlıyor ve sen o güneşi bir daha göremeyeceğini biliyorsun, bulutlar akıp gidiyor maviliğin içinde, sen onlara bir daha bakamayacağını biliyorsun.
Sayfa 82Kitabı okudu
Uzağa gitmek düşüncesini sevmiştim, ama göbek kordonum kesilmemiş sanki daha, meğer daha ben ana kuzusuymuşum.Daha büyümemişim de özlermişim annemi.
Sayfa 67Kitabı okudu