Agamben, "Çocukluk ve Tarih" adını verdiği bu eserinde, çeşitli konulardaki felsefi denemelerini edebiyat, şiir ve tarih ile harmanlamış. Kitap genel olarak altı kısımdan oluşuyor. Her kısım kendi içerisinde bağlantıları çeşitli filozoflardan ve yazarlardan atıflarla destekliyor.
Benim en keyif aldığım kısımlardan birisi "Eğlenceler Ülkesi" başlığı oldu. Bu başlık, tarih ve oyun üstüne düşünümler olarak ifade edilirken, aslında dini eserler ve oyuncaklar arasındaki bağlantıdan yola çıkarak hayatın kutsal ve dünyevi noktalarına vurgu yapıyordu. Bu bağlamda kitap, nasıl ki edebiyat, şiir ve tarihten yararlanıyorsa, dinlerden ve ezoterik disiplinlerden de yararlanarak referanslar içeriyor.
Agamben kitabında, çocukluk kavramına büyüme ve öğrenme penceresinden bakarken, insanların dünya üzerindeki deneyimlerinin zaman içinde nasıl geliştiğine odaklanıyor, bunu yaparken de bireylerin dil gelişimini de sürece dahil ederek filoloji üzerine uzmanlığı ortaya koyuyor.
Kitap, içerisinde Marx, Mallarmé, Chomsky, Lévi-Strauss gibi birçok önemli isimden referanslar içerdiği için, özellikle felsefenin temelini oluşturan eserlere değinilmeden bu kitaba başlamak biraz yorucu ve anlaşılması zor olabilir diye düşünüyorum. Felsefi birikimi olanlar için güzel eleştirileri ve düşünceleri ele alan bir eser nihayetinde.
