Sözler ve Alıntılar
Aşkınlıktan vazgeçemeyiz ve vazgeçmememiz gerekir. İnsanlık tarihi denen "daimi felaketin", o sonsuz ıstırabın nihai olmadığı umudunu ayakta tutabilmenin tek yolu, ampirik olmayan bir boyuta açılan kapıyı açık tutmaktır. Adorno'nun yazdığı üzere "Dünyevi hiçbir iyileştirmenin ölülere adalet sağlamaya yetmeyecek olması Kantçı aklı, akla rağmen umut etmeye yöneltir. Kant'ın felsefesinin sırrı, ümitsizliği bütünüyle kavramanın
imkansızlığıdır."
Sayfa 149
"metafizik deneyim" kavramı, anti-Kantçı bir tahrik, ampirik dünyayla kavranabilir dünya arasındaki engele karşı çıkıştır. Mutluluk ahlak yasası uğruna sonsuza dek ertelenemez ve özgürlük, ahlaki talebin a priori
geçerliliğinin içerdiği bir şey anlamında, salt bir "koyut" olarak kalamaz. Adorno Negatif Diyalektik'te şöyle yazar: "Pratik aklın özneyi aşan koyutları, akıl, Tanrı, özgürlük, ölümsüzlük, kategorik buyruğa, saf öznel akla yönelik bir eleştiri içerir. Kant ne kadar aksini iddia etse de bu koyutlar olmadan akıl düşünülemez bile; umudun olmadığı yerde iyi bir şey de olamaz."
Sayfa 147
Biz, makinede 'küçük bir dişli' değiliz. Ece Ayhan'ın dediği gibi, "Her yakın zulmün küçük hisseli uzak ortağı"yız. İnsan olduğumuz için sorumluyuz başka bir insanın acısından, yoksunluğundan, yoksulluğundan.
Sayfa 212 - Berrak Coşkun, Hannah Arendt'te "Radikal Kötülük" ProblemiKitabı okudu
Her şeye hükmeden TEK ADAM sizi gereksiz kılar diyor!
Münferit bir insan eğer insan sıfatıyla kadiri mutlak olsaydı, insanların çoğul olarak varolması için aslında hiçbir neden olmazdı -tıpkı tektanrılıkta, Tanrı'yı TEK kılanın sadece onun kadiri mutlak olması gibi. Aynı şekilde, münferit bir insanın kadiri mutlaklığı da insanları gereksiz kılardı.
(Hannah Arendt)
Sayfa 191 - Berrak Coşkun, Hannah Arendt'te "Radikal Kötülük" ProblemiKitabı okudu
Adorno ve Horkheimer'in yazdığı üzere: "insan, kendisinin bizzat doğa olduğuna dair farkındalığını bertaraf eder etmez, uğruna hayatta kaldığı bütün hedefleri -toplumsal ilerleme, maddi ve manevi bütün güçlerinin, hatta zihnin bile güçlendirilmesi- hükmünü kaybeder ... İnsanın, kendiliğinin temelini oluşturan kendisi üzerine kurduğu tahakküm, hemen her zaman, uğruna işe koşulduğu öznenin tahribiyle sonuçlanır."
Sayfa 130
Dostoyevski-İsa / Nietzsche-Üstinsan
Dostoyevski'den -kötülük ve insan psikolojisi arasında kurduğu bağ ve kötülük sorgulamalarına sunduğu katkı noktasında- bahsetmek gerekir. "Nietzsche ve Dostoyevski, insanın artık özgür olduğunu söylerler ancak bu özgürlük trajik ve başa bela bir yüktür; çünkü insan bir yol ayrımındadır, yollardan biri Tanrı-İsa'ya ya da doğrudan İsa'ya, ikincisi İnsan-Tanrı'ya gitmektedir ve Tanrı'nın ortadan çekildiğinin ikisi de farkındadır.'' Böylelikle artık kötülük algısında yaratıcı olanın Tanrı değil insan olduğu görülür; bu bakımdan simgesel kötülükler zaten doğallıkla ortadan kaybolur ve kötülük psikolojik bir derinlikle metinlerde kurulmaya başlar.
Sayfa 276 - Ürün Şen-Sönmez, Türk Edebiyatı ve KötülükKitabı okudu
Totalitarizmin gerçekliği, korkunç eylemlerin, korkunç niyetler ve şeytani güdüler olmadan da icra edilebileceğini gösteren yeni bir fenomenle karşı karşıya bırakmıştır bizi.
Sayfa 199 - Berrak Coşkun, Hannah Arendt'te "Radikal Kötülük" ProblemiKitabı okudu