Bir hafta sonu sabahı, erkenden uyanıp yarım kalan kitabını bitirmekten daha güzel çok az şey olabilir hayatta. Benim için gerçekten bir şükür sebebi.
"Çok Normal" bir kişisel gelişim kitabı olmasının yanında çok daha fazlasını buluşturuyor aslında insanla. Sıkmayan, verdiği hayat derslerini hikayeler, biyografi ve otobiyografi, fabllar ile veren, akıcı bir eser. Her zaman sıradışı olan kişisel gelişim kitaplarını daha başarılı bulmuşumdur, bu eser de öyle bir eser oldu.
Birkaç ay önce adıma imzalı olarak aldım eseri Recep Bey'den. Günlük hayat telaşı, okunma listesindeki kitaplar derken hayli ertelemişim okumayı. Daha önce okumuş olmayı dilerdim. En azından içindeki bölümleri ara ara açıp bakmak, bir başucu kitabı yapmak oldukça güzel olurdu.
Tarihi başarılarla dolu bir milletiz. Nice başarı öyküsü var köklerimizde. Bize kendimizi hatırlatan, köklerimize götüren bir eser. Zaten oraya varmayı başardığımızda başarının bizi yakalaması da "Çok Normal"
Sayfa numaraları yer almıyor eserde. Bütün sayfalar sıfır numara, son sayfa hariç. Bunun nedenini ve eserin isim seçim nedenini eserde açıklamış yazar. Bunun yanında kırk günlük bir okuma maratonu hazırlamış ve okurlar için esere eklemiş. Kitabını da kitaplıklarda dursun diye değil, elden ele, gözden göze gezsin diyerek yazmış. Kendi adıma okumuş olduğum için kendimi şanslı hissediyorum.
Okunması, okutulması, hayatınıza değişiklik katması dileğiyle...
