Kader bizi kendi istediğinden bir adım ileri bırakmadığı gibi, kaçmaya da bırakmaz. Yapacağımız yolculuk önceden çizilmiştir. Bizi neşe ve umutla dolduran ufak bir gezintiden sonra, gerisin geri, eski yerimize çekiliriz, tıpkı şahincinin elindeki iple şahinini eski yerine çekmesi gibi. Ne zaman ereceğiz özgürlüğe? İp ne zaman kopacak ve şahin ne zaman uçacak boşluklara?