Yine evimdeydim. Yine akıllardan kolayca silinmeyecek birçok şey yaşamıştık. Duvarlara, kirişlere, tavana bakıyorum. Yerlerinde duruyorlar. Kaynaşlı'da da her şey yerinde duruyordu. İnsanlar evlerindeydi. Günün yorgunluğunu gidermek, ertesi günün yükünü taşımak için kendilerini, başlayan akşamın hu- zuruna, rahatlığına bırakmışlardı. Yemek yiyorlar, birbirlerine günü anlatıyorlardı. Kirişler, duvarlar, tavanlar, her şey yerinde duruyordu. :((