Dağ Padişahları
Reşad Ekrem KoçuSözler ve Alıntılar
Sakın mazlumun ahından sehergah,
Ki ana perde koymamışdır Allah!..
“Zulümle devlet payidar olmaz…”
Sayfa 148Kitabı okudu
Cesetleri teker teker gömmek imkansız olduğundan serdar kuyular kazdırdı, kuyulara atılıp dolduruldu. Bu vakadan sonradır ki, o 90'lık vezir halk ağzında Kuyucu Murad Paşa diye şöhret buldu...
Peçevi İbrahim Efendi, Deli Hasan'ın etrafında toplanmış Celalileri söyle tasvir ediyor. Baldırı çıplak, ayakları yalın, kimi çırılçıplak, kiminin başında avrat saçları gibi uzun saçları vardı. Her biri zehr-i katil adamlardı...
“Bu dünyada ölüm olduktan sonra sızlanmak ne boyuna borç ola, ben bir can için minnet mi ederim?..”
Sayfa 102Kitabı okudu
Kesinlikle haklı
Kuyucu Murat Paşa elleriyle o incecik çocuk boynunu burup boğazını sıktı ve helak edip kendi elleriyle kuyuya attı. Sonra döndü, kendisini muhakkak ki, nefret ve dehşetle seyredenlere yüksek sesle dedi ki:
" Karayazıcı, Deli Hasan, Canbuladoglu, Kalenderoglu, Kara Said ve dağa binlerce şaki anasından at üstünde mizrakla doğmadı! Hep böyle sabiydiler, sonra büyüdüler ve âlemi fesada , ateşe verdiler!..."
Kuyucu Murat Paşa
Şöyle bir seslensem 30.000 kişi toplamak işten değildir Sultanım, deyince Koca Murad Paşa:
"Aferin sana," dedi, “berhurdar olasın!" Sonra şefaatçilerine döndü ve sordu:
“Şöyle bir seslenince 30.000 kişiyi toplayabileceğini ağzıyla itiraf eden şu herif sağ bırakılır mı?" dedi.
Saracoğlu'nu kementle boğdular, kuyuya bıraktılar. Belki de “kapak” olmuştur; bir kuyu dolduğu zaman paşaya “Kapak lazım” derlermiş, kuyu şöhretli bir kişinin cesediyle kapanırmış...