Karakterler o kadar canlı ki , her bir karakterin karanlık yanına , unutulmuşlugun ve terkedilmişliğin öfkesine gidiyoruz. Banarhev , artık unutulmayacak ve hafızamda heran oradaki insanları düşünüp birgün yolumun düşmesini bekleyeceğim. O karanlık Tanrı’nın çirkinliği ve aslında yaratmış olduğu dünyanın bir kaos olduğunu sezdirmeden anlatıyor yazar. O karanlık ki (edebiyattaki o karanlığı herzaman sevmişimdir) , insanların bilinçaltında yatan o şiddeti ve umarsızlıgı resmediyor. O ince büyülü gerçekliğe ve karanlığa hayran oldum. İnce işlenmiş o cümleler, Çağdaş edebiyatımızda bir özgün yazar kazanmış olduğunun kanıtı.