Dağın Rüyası
Ali Volkan ErdemirSözler ve Alıntılar
Bulamadığın zihinsel doyuma mideni doldurarak ulaşmak istiyorsun.
Sayfa 81 - Doğan KitapKitabı okudu
"Bu yaşa geldim içimde bir çocuk hâlâ
Sevgiler bekliyor sürekli senden
İnsanın bir yanı nedense hep eksik
Ve o eksikliği tamamlıyayım derken,
Var olan aşınıyor azar azar zamanla"
Saçlarını okşuyordum ama her dokunuşumla başı saydamlaşıyordu sanki. Görüntüsü seyreliyor, elim boşlukta kalıyordu. O, kayboluyordu. İçim içime sığmıyor, dur gitme, kal, diye haykırmak istiyor ama susup kalıyordum.
"Yürümenin sonu var mıdır?” diye sordum Cenk'e.
"Yürümenin sonunda varılacak bir yerin olup olmadığını mı soruyorsun Barış?” dedi.
"Galiba. Ben kendimi bildim bileli yürüyorum da. Peki, sence yürümek sorumluluktan kaçış, kendinden kaçış mıdır? Ya da tam aksi, yürümek, kendin olma sorumluluğuna giden yol, asıl kendine varış mıdır?"
Sanat salataya benzermiş, karışık-karmaşık olmamalı ama badem parçalarını da eksik etmemeliymişiz içinden; minik detaylar olmazsa olmazıymış sanatın ve salatanın.
Sayfa 40Kitabı okudu
“Bu dünyada göze görünen ve görünmeyen pek çok kapı vardır. İnsanlar bilincinde olarak ya da hiç fark etmeden o kapılardan seçtiklerini açıp diğer yaşamlarına geçiş yapar. Bir kapıdan geçtikten sonra geriye dönmeyi düşünenler kocaman bir boşlukta kalır. O boşluk, giderek büyüyen koyu bir gölgedir. Arada kalan, içeriye azıcık da olsa aralık bir kapı ara durur, birazcık ışık arar gözleri. Gölge de durmaz, ruhunun peşindedir.”
“… aslında sen benim güneşimdin ve ben bir günebakan”
Sayfa 48Kitabı okudu