Uzaylılara inanan ama hayaletlere inanmayan oğlanla, hayaletlere inanan ama uzaylılara inanmayan kızımızın yolu kesişir. İkisi de kendi tezini ispatlamak isterken oğlanın içine hayalet girer, kızı uzaylılar kaçırır. İkisi hayaletin gücü yardımıyla uzaylılardan kaçar ve açılan çakraları sebebiyle artık özel insan olarak dünyayı uzaylı saldırısı ve kötü ruhlardan korumaları gerekiyordur. Bu esnada yüzlerce bel altı espri ve saçmalık sürüp giderken son ciltte kızın eski en yakın arkadaşı lanetli bir evin arındırılması için yardım ister. Lanetli evin hayaleti bedenini ele geçirir ve atletik, donlu bir hayalet oğlan hâline gelir. Acaba çiftimiz bu zavallı oğlanı hayaletten kurtarabilecek midir?
Kurgunun saçmalığının yalnızca %10'u bu dersem beni ciddiye alın. Süt içmesi gereken uzaylı bebesi için köyden ufoyla uzaya inek bile yolladılar, berisini siz düşünün.
Yazarın bu saçmalıkları temellendirirken kullandığı "insan kötülüğü" temaları gerçekçi ve üzücü olsa da gerçekten bu kadar kötü bir kurgunun bu kadar popüler olmasını anlamlandırmakta zorlanıyorum. Türkçe çevirisini yapan ekibe de hayret ediyorum. Belli ki kelime dağarcığı yalnızca küfürden oluşan bir grup ergen. Çünkü "Bu olamaz!" dedikleri yerleri bile safi küfürlerle ifade edip sürekli küfür yazarak kurgunun olmayan kalitesini de yer altı seviyesine indiriyorlar.
Sanırım buraya kadar okuma sebebim "Bundan daha saçma ne olabilir ki?" merakı...
