Dedemin Bakkalı
Şermin YaşarSözler ve Alıntılar
Belki de haklılar. Onlar yetişkin ama ben
çocuğum.
Benim hiçbir şey bilmediğimi sanıyorlar. Hiçbir şeye üzülmediğimi, işimin gücümün yaramazlık olduğunu sanıyorlar.
Bir gün onlara çok yanıldıklarını göstereceğim. Bunun için okumam lazım. Okuyacağım, sınıf birincisi, hatta okul birincisi olacağım.
Üniversiteye de giderim. Hepsinin ağzı açık kalır. Görür onlar.. Hani hep bana "Sen kime çektin?" diye çemkirip duruyorlar ya..
İşte o gün sıraya girecekler, Bana çektin. "Aynı bensin, bana çok benziyorsun" diyecekler.
Bugün "Bıktım senden!'' diyenler, o gün benim için ağlayacaklar.. Göreceksin..
Şimdilik hoşçakal defterim.
Bunlarla vakit kaybedemem, çok işim var, daha büyüyüp adam olacağım.
Sayfa 196Kitabı okudu
O, tuz ruhu isteyen müşteriye yemek tuzu gönderip "ruhu arkadan gelecek" diyen bir girişimci.
O, fakir müşterilere bedava ürünler satıp ücreti zenginlerin hesabına yazan bir kahraman...
O, bakkaldaki içecekleri birbirine karıştırıp
daha güzelini bulmak ve müşterilerine sunmak için uğraşan bir sivri zeka...
O, Afrikalı çocuklara yardım göndermek için
arkadaşlarının ellerinden kandil yiyeceklerini
toplayan bir yardımsever...
O, attığı her adım olay olan, aşırı eğlenceli, cin fikirli, fena halde yenilikçi bir bakkal çırağı.
Ticaret hayatında tam gaz koștu ama her seferinde yetişkinlerin dünyasına tosladı. Yetişkinler yüzünden bașına gelmeyen kalmadı... Ve tüm deneyimleriyle, senin için harika bir rehber hazırladı.
...
Sana bir sır vereyim:
Yetişkinler.
Her yerdeler..
“Çocuk kalbi affeder ama asla unutmaz"
“Yetişkinlere paylaşmayı öğretme.
Fakirler 50 gram zeytin yerken, zenginler para, para, para diye birbirlerini yesinler.”
Sayfa 52Kitabı okudu
.. Eskiden olsa o sorardı.
Yorulmuş. 35 yıl işletmiş bakkalı.
"Artık emekli olacağım, sabah erken kalkamıyorum, gece geç saate kadar bakkali açık, tutamıyorrum. Yoruldum, çok yoruldum" dedi.
Kabul et, bensiz yürütemiyorsun. dedim.
Güldü.
"Kabul ediyorum. Gittin, beni yalnız bıraktın bu deli müşterilerle. dedi.
Ben başka bir şehirde yaşıyorum artık . Deftere yazdığım son maddeyi uyguladım. Okudum. Çok çalıştım. Okul birincisi olmadım ama üniversiteye gittim. Yazar oldum. Ağızları açık kaldı.
Bana zamanında "Kime çektin sen?" diyenler şimdi Aayynı ben!" diyorlar
Hi..." diyorum içimden. "Aynı sen!
Olanları unuttum mu sandınız? Unutmam..
Çocuklar asla unutmaz, büyüseler de unutmaz..
Çocuk kalbi affeder ama asla unutmaz!
Sayfa 200Kitabı okudu
Yetişkin milleti böyledir, kafaları kurnazlığa çalışır.
Sayfa 20Kitabı okudu