Defterler 3'te Tolstoy'un yayımlanan mektuplarından şu cümleyi not almış:
"İnsan, gelişiminin en üst düzeyine gelince apaçık bir biçimde her şeyin yalnızca yalan, saçmalık olduğunu fark ediyor."
Alıntıya bir mecrada rastladım, düşündürdü biraz da; bu saçmalığı gelişiminin en üst(!?) düzeyine ulaşmadan önce anladığında ne oluyorsun peki, gamlı baykuş mu?...