Değirmen
Sabahattin AliDeğirmen Gönderileri
Değirmen kitaplarını, Değirmen sözleri ve alıntılarını, Değirmen yazarlarını, Değirmen yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
öyle adamlar vardır ki, haysiyet, şeref gibi kayıtlara aşina olmadıkları halde, gurur ve nahvetlerine dokunulur, acizleri yüzlerine çarpılırsa kendilerini kaybedecek kadar hiddetlenirler.
Sayfa 154Kitabı okudu
bu ölü toprakların üstünde hiçbir şey ölmek ve öldürmek kadar kolay değildir
Sayfa 105Kitabı okudu
yalnız her ikisinin de içinde gizliden gizliye büyüyen bir korku vardı: bir gün gelip ayrılmak korkusu.
hiçbirisi bu korkusunu ötekine söylemeye cesaret edemiyordu. kim bilir, belki öbürünün yanlış anlayacağından çekiniyordu. (çünkü içten duyulan şeyler hep yanlış anlaşılır.)
Sayfa 44Kitabı okudu
Bir Siyah Fanila İçin
“Göreceksin ki hayatın zevki değişikliktedir… Amma öyle elbise değiştirir kadar basit olanlarında değil, hayatına yeni bir istikamet verecek kadar büyük tenevvülerde…”
Sayfa 136 - İstek YayınlarıKitabı okudu
kırlangıçlar
“Yaşadığımızın farkına varmayacak olduktan sonra ne diye yaşıyoruz?”
Sayfa 43 - İstek YayınlarıKitabı okudu
Birden değiştiğimi hissettim… O kadar süratle değişmiştim ki, eski benliğimle yeni benliğim arasındaki ayırıcı çizgiyi elimle tutabileceğimi zannediyordum…
Ah!.. Bilhassa bu kadar kalabalığın içinde yalnızlık ne acı oluyor yarabbi!..
Ah, reis bey, sevmek, hele benim gibi sevmek berbat bir şeydir. Hayatımda yalnız o vardı. Gözümü kapadığım zaman onu, açtığım zaman onu, uyuduğum zaman onu, uyandığım zaman onu görüyordum.
Ecel gelir kapımızı dolaşır.
Kara haberimiz köye ulaşır,
Çifte gelin kuzu gibi meleşir.
Yuma hocam, yuma, kanımız aksın,
Dostumuz ağlasın, düşmanlar baksın…
İnsanların içini kapkaranlık yapan gölgeleri vardı.
Ve sonra gözleri… Kırmızı çilli kapaklar arasında, bir granit yosununa benzeyen soluk yeşil gözleri vardı. Derin ve karanlık çukurların sonunda birer mahzen kapağını hatırlatan bu gözler hiç, ama hiçbir şey ifade etmiyorlardı.
Ne yapacağımı, bu halin beni nereye götüreceğini sorma, bende artık kuvvet yok, akıl yok, düşünce yok, yalnız aşk var. Mavzer kurşunu gibi çarptığını yere seren bir aşk… Senin Atmacan artık kanatlarını kımıldatacak halde değil!..”
Tavuslara, sülünlere bakmaya tenezzül etmeyen yabani kuş, kanadı kırık bir çulluğun, şikârı1 oldu.