Delikanlı
Fyodor DostoyevskiSözler ve Alıntılar
"Şimdiki zaman ortalama insanın parlak zamanı, duygusuzluğun, terbiyesizliğin, saygısızlığın, tembelliğin, iş yeteneksizliğinin, armut piş ağzıma düş deyince her şeyin önüne gelmesini isteme ihtiyacı duyan bu kuşağın devridir. Kimse bir şeyin üzerine durup düşünmüyor; kendine bir ülkü edinen de çok az."
Sayfa 62Kitabı okudu
İnsanın bazen bağlandığı, bir daha ayrılamadığı oluyor.
Sayfa 59Kitabı okudu
İnsanın, hak etmediğini vicdanının derinliklerinde hissettiği parayı (bu bir aylık olsa bile) istemesi kadar iğrenç, çirkin bir şey olamaz.
Sayfa 73Kitabı okudu
Zaten bu "sahipsizler" hep böyle yaparlar: Felaket olduğunu bile bile yürürler felakete...
Sayfa 61Kitabı okudu
Düşünceler pek aşağılık, bayağı bile olabilirler. Birinin değerli saydığı bir şey başkalarınca son derece değersiz sayılabilir.
Sayfa 52Kitabı okudu
Yüz milyonluk bir para babası olsaydım; beni, yoksulluğumdan neredeyse dilenecek çok küçük bir yaratık sansınlar, omuz vurup geçsinler, aşağı görsünler diye eski püskü giysilerle dolaşmakta bulurdum mutluluğu.
Sayfa 91Kitabı okudu
Utanmadan, sıkılmadan kendi üzerine yazabilmesi için insanın pek bayağı bir biçimde kendine tutkun olması, kendini beğenmesi gerekir.
Sayfa 51Kitabı okudu