Tahminime göre, 15-16 yaşlarındaki çocuk ağlamaya devam ederken, bir taraftan da komutanımın bacaklarına sarılarak; “Ne olur, size yalvarıyorum beni, ailemi savaşın olmadığı, acıları az, mutlulukları çok bir ülkeye götürün” dedi. Ben de komutanıma, “Hayat ne kadar acımasız, önce sınav yapıyor, sonra ders veriyor” dedim. Komutanım da acılı bir surat ifadesi ile beni onayladı. Dostlarım, kısacası Tatar Hüseyin, Kore macerasından sonra Koreli Hüseyin oldu. Bunları anlatmak da bugüne kısmetmiş. Anlatırken ben de o günlere döndüm tekrar. Size yemin ederim, her şey eksiksiz film şeridi gibi gözlerimin önünden geçti. Oradakiler işittiklerinden son derece etkilenmiş halde, Hüseyin abiye yaşadığı sürece heyecanla hatırlayacak ve herkese nasip olmayacak çok enteresan bir hatırası olduğunu söylemişler.
Hatıralarından yola çıkarak kaleme aldığı on sekiz öyküden oluşan kitap, Hasan Atasever’in ilk kitabı.
Atasever’in bu hem eğlendiren hem düşündüren öykülerini defalarca, keyifle okuyacaksınız…
