Acılardır hayata dokununca insanı olgunlaştıran. Gerçeği gösterecek yaşamla tanıştıran... Ezilir, burkulur; belki de incinir cefadan yürek. Acımayı, paylaşmayı, merhameti kazanır. Günbegün öğrenerek. Azmine arkadaştır iradenin süresi Taşlar bile ufalır yapılmıştır püresi. Fakir ve cahil halkım, çektiğiydi gördüğüm Çilelerin cefası çözülemez kördüğüm. Yaralayan, yıpratan, yüreğime dokunan; Sade benim değildi, çevremde etkiliydi. Gözyaşları aynıydı birbirine kavuşan... Eğer yaşantılardan ibret alırsa gençler Bir daha başa gelmez yaşanılan gerçekler Başı yere eğilmez, incinmez eli kolu Ömrüne açar güneş, bulmuştur sağlam yolu. Koskoca bir ömürde mutluluk yeşil vadi Günlerim güzel geçti inandık öyle hadi Dalınca hayallere mutlu günler belirir O anda rahatlatır, biraz da gülümsetir.