Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Deniz Gezmiş Destanı

Alper Özbek

Deniz Gezmiş Destanı Gönderileri

Deniz Gezmiş Destanı kitaplarını, Deniz Gezmiş Destanı sözleri ve alıntılarını, Deniz Gezmiş Destanı yazarlarını, Deniz Gezmiş Destanı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
142 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
·
3 günde okudu
DENİZ GEZMİŞ'İN SON MEKTUBU ‘‘Baba; Mektup elinize geçmiş olduğu zaman aranızdan ayrılmış bulunuyorum. Ben ne kadar üzülmeyin dersem yine de üzüleceğinizi biliyorum. Fakat bu durumu metanetle karşılamanı istiyorum. İnsanlar doğar, büyür, yaşar, ölürler. Önemli olan çok yaşamak değil, yaşadığı süre içinde fazla şeyler yapabilmektir. Bu nedenle ben erken gitmeyi normal karşılıyorum. Ve kaldı ki benden evvel giden arkadaşlarım hiçbir zaman ölüm karşısında tereddüt etmemişlerdir. Benim de tereddüte düşmeyeceğimden şüphen olmasın. Oğlun ölüm karşısında aciz ve çaresiz kalmış değildir. O bu yola bilerek girdi ve sonunun da bu olduğunu biliyordu. Seninle düşüncelerimiz ayrı, ama beni anlayacağını tahmin ediyorum. Sadece senin değil, Türkiye'de yaşayan Kürt ve Türk halklarının da anlayacağına inanıyorum. Cenazem için avukatlarıma gerekli talimatı verdim. Ayrıca savcıya da bildireceğim. Ankara'da 1969'da ölen arkadaşım Taylan Özgür'ün yanına gömülmek istiyorum. Onun için cenazemi İstanbul'a götürmeye kalkma. Annemi teselli etmek sana düşüyor. Kitaplarımı küçük kardeşime bırakıyorum. Kendisine özellikle tembih et, onun bilim adamı olmasını istiyorum. Bilimle uğraşsın ve unutmasın ki, bilimle uğraşmak da bir yerde insanlığa hizmettir. Son anda yaptıklarımdan en ufak bir pişmanlık duymadığımı belirtir; seni, annemi, ağabeyimi ve kardeşimi devrimciliğimin olanca ateşiyle kucaklarım.
Deniz Gezmiş Destanı
Deniz Gezmiş DestanıAlper Özbek · Siyah Beyaz Yayınları · 201410 okunma
Onlar, dedelerinden ve büyükbabalarından "İstiklal Savaşı" dinleyerek büyüdüler ve savaşçı oldular. Onlar, babalarından ve öğretmenlerinden "inkılap" dinleyerek büyüdüler ve devrimci oldular. Ve onlara, Deniz Gezmişler denildi.
Sayfa 136 - Siyah Beyaz KitapKitabı okudu
Reklam
Ne kadar çok kırık insan varmış içimizde Anneler aşkı öğrenmek için gecekondu yapıyorlar İskelede pontuslu pazarlar kuruluyor İkinci el kadın terlikleri satıyorlar Ve ikinci el naylonlardan martılar
Sayfa 88 - Siyah Beyaz KitapKitabı okudu
Bin dokuz yüz yetmişler'in sonlarıydı. Baba, nemli toprak üzerinde, parçalanmış mermer taşlarını(pazılda olduğu gibi) bir araya getirerek, oğlunun adını yazmaya çalışıyordu. Bu çok derin bir ayindi. Mezarlığa yapılan bu iğrenç saldırıyı protesto etmek için sloganlar atarak yürüyen grubumuz, bıçak gibi sustu ve taş oldu. Deniz'in yattığı yerin beş-on metre kadar uzağındaydık. Zaman akşamdı. Yağmur yağmıyordu ama hava çok ıslaktı.
Sayfa 82 - Siyah Beyaz KitapKitabı okudu
İnsanlar su olmuş doğuya akıyordu Tam o saat sivas'ta bir söğüdü yaktılar Tam o saat sivas'ta bir söğüdü yaktılar Sivas'ti alev almış sivas'tı yanıyordu
Sayfa 81 - Siyah Beyaz KitapKitabı okudu
Ayaktaki adam, öne doğru eğilerek; bir âyet diliyle sordu, "Nasılsınız?" O, "Çok mutluyum ve çok rahatım." dedi. Sesi toprak gibi içtendi ve su gibi duruydu. Ve sonra yine, işlemeye başladı zaman.
Sayfa 29 - Siyah Beyaz KitapKitabı okudu
Reklam
Dikmen dolmuşlarının şimdi yasak saati Bir kadını asmışlar meclis’in girişinde Yakın çağ tarihi’ni daha geçen yıl bitirmişti Cenazesi kalkarken imam istememişti Halk evi’nin bahçesinde nur içinde yatıyor Kimmiş bu işin suçlusu Ki “kadının adı yok”
Sayfa 72