Kapanan her kapının ardından yeni Bir Umut kapısı açılırdı insana. O kapı taşırdı insanın yeni umutlara. Rüzgarın yaprağı uçurduğu gibi uçardı insan Yeni Bir Umut dünyasına. Bilmezdi o Dünyada neler yaşayacağını. Bilemezdi zamanın neler getirip neler götüreceğini. Sadece takdir edilen kaderini yaşardı boynunu bükerek.
Ateşe teslim olmanın sonu küldür. Ya teslim olacaksın ateşe, kül olacaksın ya da ateşe inat su serpeceksin yüreğine ve Gül olacaksın. Ateşe inat tutunacaksın hayata. Yaşamak buydu işte. Yanmak ama kül olmadan Gül olmaktı.