Din ve Devrim
Orhan GökdemirSözler ve Alıntılar
Peygamberlerden sonra Mesih beklentisinin ortaya çıkması, demek ki, dinin acı çeken insanın iç çekişlerini dindirmediğine delalet eder.
Sayfa 105Kitabı okudu
İlerlemeci Avrupa, romantizmi ve ırkçılığı ile saldırıya geçmişti. Bütün Afrika’nın kaderi de böylece değişmeye başlamış oldu. Medeniyet yaratabilecek tek ırk Ariler olduğuna göre, siyah Afrika’nın yağmalanmasında ve siyahilerin köle olarak kullanılmasında artık bir sakınca yoktu.
"Geleneksel Mısır kültürünü en sonunda yıkan ve anıtları tahrip eden güç, Roma yönetimi olmayıp, başarısı büyük ölçüde Roma kökenli olmamasına bağlı olan Hıristiyanlıktı." İskenderiye kitaplığını yakıp yok edenler de onlardı.
Bilmeyi, bulmayı ve susmayı değil, ne olursa olsun konuşmayı seven bir yeni anlayış gerekiyordu. Köleler ve ezilmişler bu yeni anlayışın ilk hedefiydi.
Çok tanrıcılık Hristiyanlığa sızmış bir Yunan geleneğiydi.
Sığ sularda derinlik sarhoşluğu yaşayanların kalabalık olduğu bir coğrafya bizimkisi. Sarhoşun şarkısı nakarattan ibaret. Nakaratta tekrar var ve gücü buradan kaynaklanıyor. Burada daha derinde, boğulma tehlikesini de göze alan ve nakaratsız bir tartışmaya not düşüyoruz.
Hristiyanlara ilham veren Yunanlılar ise gerçek birer imansızdılar. İnançları ve tanrıları komik denecek kadar ilkeldi. Devraldıkları dini miras yoksuldu, yerine yenisini koyacak kadar da gelişmiş değildiler