Diriliş Reviews
You can find Diriliş reviews, Diriliş book reviews, Diriliş ratings on 1000Kitap.Score
8.6Out of 10
Bireysel vicdanın uyanışını anlatırken hukuk sisteminin adaletsizliğini, imkânsız bir aşk öyküsünü resmederken Hıristiyanlığın kalıplaşmış yanlışlarını ele alan Diriliş, Tolstoy’un hem bireyi hem toplumu eleştirdiği en acımasız romanıdır.
❝Ee, anlatın bakalım, toplumun temellerinin altını oydunuz mu? Suçlulara aklayıp suçsuzları mahkum ettiniz mi?❞
Dönemin Rusya'sını cesurca günyüzüne çıkarmış bir eser. Kiliselerde yapılan ve İncil'de olan birçok şeye karşıymış Tolstoy. Okurken birçok şeyde haklı olduğunu düşünüyorsunuz ancak dönemin toplamı böyle düşünmüyor. Ayrıca
Tolstoy’un ölmeden önce kaleme aldığı bu eser de, Çarlık Rusya’sında varlıklı bir knyaz (babadan oğula geçen soyluluk ünvanı) olan Nehlüdov, halalarının evinde hizmetçi olarak çalışan Katyuşa’yı baştan çıkarıp onu kendi kaderiyle baş başa bırakır. Bu elim hadiseden sonra Katyuşa için trajedik bir yaşam başlar. Yıllar sonra bir mahkeme salonunda yolları bir daha kesişir. Farkında olmadan yaptığı hata ile Katyuşa’yı karanlık bir yola ittiğini anlar. Bu hatanın utancıyla yüzleşen kahramanımızın ruhunda bir uyanış başlar. Geçmişiyle yüzleşir, yaptığı hatanın telafisi çabasına girerek vicdanının sesini dindirme arzusu duymaya başlar...
Tolstoy, romanın da ayrıca dönemin Rusya’sının çürümeye yüz tutmuş sistemin adaletsizliğine, mezhepsel ve fikirsel farklılıklarının devletin üst yönetimince nasıl bir zorbalıkla yok sayıldığını, en ağır ceza yoluyla insanların düşünce dünyalarına ket vurulduğunu gözler önüne seriyor. Yazarın eseri, baskıcı ve adaletsiz sistemin, sosyalist düşünce, devrim fikrinin halk tabanında güçlenmesini de ele aldığı ve imkansız bir aşkın anlatıldığı sürükleyici bir roman olmuş.
Kitabın neden uzun sürede bittiğine dair bahaneler üretmek yerine gerçeklerden bahsedecek olursam bu Tolstoy' un kaleminin hayallerimde yaşatmaya devam edeceğim olay örgüsü, kafamı kaldırdığımda gördüğüm sosyal farkındalığın aynı yerde kalmış olması ve kimlik inşası sırasında zerre değişmeyecek buhranların 'bildim tembelliğime' hizmet etmesi. Seni suçladığım için beni affet Tolstoy, Nevlüdov olsa kendini affedebilmek için beni affederdi. Kısa kesmek gerekirse, ya kalabalıktan çıkın ve bu kitabın yalnızlığının, hüznünün, yoksunluğunun keyfini çıkarın(!) ya da yalnızlığınızı uyutup kalabalığın, içinde düşünen/düşündüren düşünde yol alın(!).
Tolstoy bu kitabında yıllardır kurduğu bir din hayalini anlatıyor. Mülkiyet, toprak, kadın, günah, suç, masumiyet vb. kitabın temel kavramları. Roman bir mahkeme salonunda başlıyor. Bir günahkârın tövbesi ile gelişen olaylar akışı hakim. Ana karakter Nehlüdov. Katyuşa ile yasak ilişkisinden ve bu nedenle onun genel eve düşmesinden doğan vicdan azabı işlenmiş. Kitapta olağanüstü sosyolojik analizler mevcuttu. Nehlüdov hapishane de ki sisteme karşı çıkıyordu. Binlerce insanın ya suçsuz yere ya da hafif suçlardan dolayı hapishane de yattıklarını görmüştü. Mahkemeler bu insanları gerçekten suçlu olanların arasına göndererek onlardan gerçek suçlu yaratıyordu. Döneminin adalet sitemini enine boyuna incelemişti. Aslında sorun insanların birbirlerini bağışlaması ile çözülecekti. Tanrı' nın yasalarına göre hareket ederek suç kavramını ortadan kolaylıkla kaldırabilirdik. Insanlar yanlış yaptıklarında vicdan azabı duyarak farkına varabilirlerdi. Ama tersine insanlar birbirlerine kinle nefretle bakmaktaydı. Ve hapishaneler de bunun cabasıydı. Buradan çıkan insanları toplum tarafından damgalatıyor ve onları suç işlemeye sevk ediyordu. Kitabın sonunda bir dilenci ile karşılaşıyoruz. Ve Kitabı tamamen özetliyor:
"-Sorar mısınız, onun düşüncesine göre yasalara aykırı hareket edenlere karşı nasıl davranılmalı?
-Yasa! O, önce herkesi soyup soğana çevirdi, bütün toprakları, insanların tüm zenginliklerini ellerinden çekip aldı, ona karşı çıkan herkesi kırıp geçirdi, sonra da soymayın, öldürmeyin diye yasa kaleme aldı. Bu yasayı daha önce yazmalıydı."