Yüzün nezâresi de mahv ü mest idi ya'ni
Ki gül çağında zamânî ayılmadı könlüm
Yüzüne bakmaktan öyle bitkin ve kendinden geçmişti ki,
Gönlüm gül mevsiminde bir an bile ayılmadı.
Her bî-haber ne bile muhabbet safâsını
Nâ-merde aşk derdi hevâ vü heves gelür.
Sevginin safâsını her habersiz ne bilir.
Mert olmayana aşk derdi kuru bir arzu gibi gelir.
Deliptir ciğerimi gamzen oku
Ara yürekte gör peygânı yok mu.
Yan bakışının oku ciğerimi delmiştir,
Ara, bak yürekte temrini yok mu?
Temrin :yineleterek alıştırma
Degüldüm men sana mâ'il sen etdün aklumı zâ' il
Mana ta'n eyleyen gâfil seni görgeç utanmaz mı
Fuzûlî rind-i şeydâdur hemîşe halka rüsvâdur
Sorun kim bu ne sevdâdur bu sevdâdan usanmaz mı
Ben sana eğilimli değildim. Sen benim aklımı başımdan aldın.
Beni ayıplayan kendini bilmez, seni görünce utanmaz mı?
Fuzûlî toplumun yaşayış kurallarını önemsemez ve çılgındır (âşıktır). Her zaman halkın diline düşmüştür (halka rezil olmuştur). Sorun, bu nasıl sevdadır? Bu sevdâdan usanmaz mı?