Doğal Felsefenin Matematiksel İlkeleri
Isaac NewtonEn Eski Doğal Felsefenin Matematiksel İlkeleri Sözleri ve Alıntıları
En Eski Doğal Felsefenin Matematiksel İlkeleri sözleri ve alıntılarını, en eski Doğal Felsefenin Matematiksel İlkeleri kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Vidanın bir cismi bastırma kuvvetinin vidayı devindiren sapları döndüren elin kuvvetine oranı sapın el tarafından itildiği parçadaki dairesel hızının vidanın bastınlan cisme doğru ilerleyen hızı ile oranı gibidir.
Herhangi bir sonlu zamanda sürekli olarak eşitliğe yaklaşan, ve o zamanın sonundan önce birbirlerine verili herhangi bir ayrımdan daha çok yaklaşan nicelikler ve nicelik oranları en sonunda eşit olurlar.
Doğa hiçbir sınırla sınırlanmış değildir.
Küreler özekten çepere doğru aynı oranda ne denli benzemez olursa olsunlar (özdeğin yoğunluğu ve çekim kuvveti açısından), ama özekten verili her uzaklıkta çeper boyunca heryerde benzer iseler, her noktanın çekme kuvveti çekilen cismin uzaklığının karesi ile orantılı olarak azaldığına göre, o zaman bu kürelerden birinin ötekini çekmesini sağlayan bütün kuuvet özeklerin uzaklığının karesi ile ters orantılı olacaktır.
Önerme 4.Teorem 4
Ay yerçekimi ile dünyaya doğru çekilir, ve yerçekimi kuvveti yoluyla sürekli olarak doğrusal bir devimden saptırılarak yörüngesinde tutulur.
Tanrı cisimlerin deviminden etkilenmez; cisimler Tanrının her-yerde- bulunuşundan hiçbir direnç görmezler.
Nasıl ki kör bir insanın renklere ilişkin hiçbir düşüncesi yoksa, bizim de herşeyi bilen Tanrının tüm şeyleri algılama ve anlama yolu konusunda hiçbir düşüncemiz yoktur.
Gezegenler yörüngelerinde sürekli olarak üzerlerinde eylemde bulunan bir kuvvet tarafından tutulurlar; açıktır ki bu kuvvet her zaman yörüngelerinin özeklerine doğru eğilimlidir; açıktır ki yeğinliği özeğe yaklaşmasın da artar ve uzaklaşmasında azalır, ve uzaklığın karesinin küçülmesi ile aynı oranda artar ve uzaklığın karesinin büyümesi ile aynı oranda azalır.
Bir sıvı boyunca ilerlemekte olan cisimler devimlerini azar azar çevredeki sıvıya iletirler, ve bu iletim yoluyla kendi devimlerini yitirir, ve onu yitirerek yavaşlarlar. Öyleyse yavaşlama iletilen devim ile orantılıdır, ve iletilen devim, devinen cismin hızı verildiği zaman, sıvının yoğunluğu ile orantılıdır, ve dolayısıyla yavaşlama ya da direnç sıvının aynı yoğunluğu ile orantılı olacaktır; ne de cismin gerideki parçalarına gelen sıvı yiten devimi yerine koymadıkça ortadan kaldırılabilir.
Isı cisimlerin yapışkanlığını azaltarak akışkanlığı çok fazla arttırır. Soğukta akışkan olmayan birçok cismi akışkan yapar, ve yağ, balzam ve bal gibi yapışkan sıvıların akışkanlığını arttırır, ve böylelikle dirençlerini azaltır. Ama suyun direncini önemli ölçüde azaltmaz— ki eğer suyun direncinin dikkate değer bir bölümü parçalannın sürtüşme ya da yapışkanlığından doğsaydı azaltırdı.