"Reyhan Hanım'ın son gülümsemesi, otobüsün kaldırdığı toz bulutunun içinde kaybolana dek seyrettiği son gülümsemesi, Muhammed Ali'nin uzun, sıcak, zorlu,sevgisiz geçen ömrü boyunca gördüğü en mutlu şeydi."
"Oysa ben, Eliot'ın cömertçe paylaştığı binbir türlü 'yasak bilgiyle' dolu muazzam zihin ambarında, burası ile orası arasında ikili ötekiliğim, çifte aidiyetsizliğim arasında bir köprü kurmanın başka türlü bir yolunu bulduğuma inanıyordum"