Doktor Çehov'dan Öyküler
Anton ÇehovEn Eski Doktor Çehov'dan Öyküler Sözleri ve Alıntıları
En Eski Doktor Çehov'dan Öyküler sözleri ve alıntılarını, en eski Doktor Çehov'dan Öyküler kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Bunda anlamayacak ne var? Sevinç olağandışı bir duygu değil ki. Sevinç de öteki duygular gibi normal insanların tadabilecekleri bir duygu. İnsanoğlu akıl ve ahlak yönünden gelişip yüceldikçe daha bir özgürleşir, yaşamdan alacağı zevk artar. Sokrates, Diyojen, Marcus Aurelius elem nedir bilmezlerdi, onlar yalnız sevinç duyarlardı. Havarilerden biri ne demiş? ‘ Sevincin sürekli olsun.’ Sende sevinçli ve mutlu ol.”
Bir ara dedi ki: “Eski zamanlarda Polikrat adında birinin mutluluğu öylesine büyükmüş ki, başına bir şey gelmesinden korkarak, tanrıları yumuşatmak için yüzüğünü adak vermiş. Böyle bir söylence biliyor musun? Tıpkı Polikrat gibi bende mutluluğumun büyüklüğünden korkuyorum. Garip değil mi? Sabahtan akşama dek yüreğimi, tüm benliğimi sevinç dolduruyor yalnızca, sanki içimde başka duyguya yer kalmıyor. Hüzün, üzüntü, can sıkıntısı nedir bilmiyorum hayli zamandır. Çok ciddiyim. Anlamıyorum bir türlü…”
Sözlerin anlamı ne denli güzel ve derin olursa olsun, çoğu zaman ne mutlu insanları etkiler ne de mutsuzları. Bunların etkisini ancak konunun dışındakiler, kayıtsızlar hissedebilir. Çünkü mutluluğun ya da üzüntünün asıl anlatımı suskunluktur. Aşık olanlar birbirlerini en çok sessiz kaldıklarında anlar. Mezar başında söylenen sıcak, coşkun sözler yalnız yabancıları etkiler; bunlar ölenin karısı ile çocuklarına hem soğuk, hem de önemsiz gelir.
Can Yayınları
Dr. Çehov’un aşk reçetesi
"Tıp, nikâhlı karım benim, edebiyat ise metresim.
Birine kızarsam, geceyi öbürüyle geçiriyorum.
Bu davranışımı belki biraz uygunsuz bulabilirsin, ama en azından sıkıcı değil.
Hem zaten, benim bu ikiyüzlülüğümden ikisinin de bir şey kaybettiği yok!"
Anton Çehov (1860-1904), 1888 yılında, bu “aşk üçgeni reçetesi”ni,
yakın dostu ve yayıncısı Aleksey Suvorin’e açıkladığında,
yalnızca yirmi sekiz yaşında bir hekim değil, aynı zamanda “Alacakaranlıkta”
adlı uzun öyküsüyle Rus Akademisi’nin Puşkin Ödülü’ne değer görülmüş,
halkın çok sevdiği bir yazardı.
Sayfa 11 - Can Yayınları - Celâl Üster Aralık 2004
Perpetium Mobile
Yeni düzenden önce göreve başlamış bulunan yaşlı
sorgu yargıcı Grişutkin ile melankolik yaradılışlı doktor Svistitski
birlikte bir otopsiye gidiyorlardı. İlerledikleri köy yolunda
karanlıktan göz gözü görmüyor, ardı arkası kesilmeyen bir yağmur yağıyordu.
Sorgu yargıcı, “Ne pis hava!” diye homurdandı.
“İnsanlığı, uygarlığı bırakın bir
Sayfa 17 - Can Yayınları
"İnsanlık sadece karşıdakinden beklenmemeli."
Sayfa 66