''Bebeklikten yaşlılığa kadar geçen sürede insan, ruhunu terbiye etmeyi öğrenir.
Bebeklik, sabırsızlıktır.
Çocukluk, taşkınlıktır.
Yetişkinlik, öfkedir.
Yaşlılık, eminliktir.
İhtiyarlık, teslimiyettir.
Ölüm ise, buluşmadır. ''
Başında çok olan sevgiler, sahtedir. İnsan bir şeyi çok sevdiğini söylüyorsa, aslında sevdiği tek şey kendisidir. O şeye sahip halini seviyor, hayal ediyordur.