Domaniç Dağlarının Yolcusu
Şükufe NihalDomaniç Dağlarının Yolcusu Sözleri ve Alıntıları
Domaniç Dağlarının Yolcusu sözleri ve alıntılarını, Domaniç Dağlarının Yolcusu kitap alıntılarını, Domaniç Dağlarının Yolcusu en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Damlar ne kadar da alçak. Kuşlar burada insanlara ne kadar da yakın...
Sayfa 36
Aslan yatan yere ben köpek baglayamam.
Sayfa 17Kitabı okudu
Yeryüzünde o zamana kadar bir yiyecekten bu kadar derin bir zevk aldığımı bilmiyorum. Meğer mahrum kalmanın ne büyük meziyetleri, faziletleri varmış! Meğer biz ne şımarık, hatta küstah insanlarmışız! Mutluluğu hep büyük şeylerde aramaya kalkarız da, şöyle bir kuru ekmek parçasının bile insana o zevki vereceğini bilmeyiz. Önümüze kolay, bol gelen şeyler, bizi ahlaksızlığa götürüyor, muhakkak! Her bulduğumuz şeyden sonra, daha bir iyisini bekleriz, bulamazsak kendimizi şanssız sayarız. İnsanları bu şımarıklıktan, bu açgözlülük felaketinden kurtarmak lazım.
Sayfa 68
"İşte bu olmadı" dedim. Tıpkı çok sevdiğimiz birisinin yakışıksız bir şey yapmasına, kendisini başkalarının yanında uygunsuz bir halde göstermesine nasıl üzülürsek bu biçimsiz ses ve söz de o kadar canımı sıktı.
Sayfa 34
“Bir köyde çalışmak, bir eser ortaya koymak değil midir? Hem de ne güzel, ne canlı bir eser…”
Sayfa 57Kitabı okudu
“Bu mavi gök altında, bu yeşil yer üstünde herkesin rahatça doyarak yaşamaya hakkı varken, bu pek mümkünken; neden bir yanda dökülüp taşan sofralar ve neden öbür yanda bir kuru ekmek bile bulamayanlar?”
Sayfa 68Kitabı okudu
Ya geride kalanlar?
İşte hep bu büyük şehir derdi, hep bu çıktığımız yeri beğenmemek, kendimizi oraya layık bulmamak illeti! Ya geride kalanlar? Onlar bizden değil mi? Yalnız kendimiz! Korkunç bir benlik...
Sayfa 58
Bir ömrün sonunda verilecek bir hesabı olmamak, insanlığın karşısında açık alınla çıkabilmek ne eşsiz mutluluk...
Sayfa 69Kitabı okudu
Bir ideal uğrunda insan nelere katlanmaz.
Sayfa 42Kitabı okudu
Nasıl hissediyorsam öyle konuşuyorum.
Hiç sönmem sanırdım. Bulutta düğün var deseler, tırmanıp çıkmak isterdim .
Meğer insan nasıl da kendinden geçermiş
Bana yine tahammül düştü.
Sayfa 79Kitabı okudu
Meğer biz ne şımarık hatta ne küstah insanlarmışız! Mutluluğu hep büyük şeylerde aramaya kalkarız da şöyle bir kuru ekmek parçasının bile insana o zevki verebileceğini bilmeyiz.
Sayfa 68Kitabı okudu
Bir ideal sahibi olan bedbahttır; fakat ona sahip olmayan daha ziyade bedbahttır.
Sayfa 42Kitabı okudu
Bu,ne kadar insanlardan uzak bir adam!
Sayfa 41Kitabı okudu
Araba kırlara doğru açıldıkça hep o manzara.
Kadın erkek, köylü çalışıyor. Oraya alacakaranlıkta gitmiştir. Eve gün battıktan sonra dönecektir. O da şimdi, başakların arasında bağdaş kurmuş, kuru ekmeğini yiyor; ama gönlü ne kadar rahat!