Yalan söylemenin daha kolay olduğunu düşünürdüm ama değilmiş. Her bir sözüm kalbime saplanıyor ve ağzımdan döküldükçe benim bir parçamı öldürüyorlardı.
İçimden taşan mutluluğu vücudum taşıyamıyordu. Bu kırılgan insan kabuğu daha önce böylesine bir duygu yoğunluğu hissetmemişti. Ama kalbim hâlâ göğsümde çarpıyordu.