İzin ver hey ağam ben de gideyim Ah çekip de arkam sıra ağlar var Bakarım bakarım sılam görünmez Aramızda yıkılası dağlar var Coşkun sular gibi akıp durulma Kuru gazel gibi esip savrulma Nerde güzel görsen ona çevrilme Bizim ilde cana kıyar beyler var Karşıdan karşıya yanar bir ışık Bunu söyleyenin dilleri âşık Bir buğday benizli zülfü dolaşık Gitme diye beni yolda eğler var Karacaoğlan der ki kendim övmeyim Taşlar alıp kara bağrım döğmeyim Güzel sevme derler nasıl sevmeyim Kaşlar arasında çifte benler var

Sayfa 590 - Alter Yay-Kitabı okudu

Döne Döne Karacaoğlan Ali Ozanemre

Halil Korkmaz

@korkmazhalil·

11 Kasım 2019 14:52

Yar Yoluna Ölürüm

Selam verir selamını alırım El bağlarım divanına dururum Âkıbeti yâr yolunda ölürüm Armağanım yoktur candan ziyade

Sayfa 393 - Alter Yay-Kitabı okudu

Döne Döne Karacaoğlan Ali Ozanemre

Reklam

Halil Korkmaz

@korkmazhalil·

31 Ekim 2019 22:31

Sazımı Meşenin Dalına Asın

Seksenimde beratçığım yaıldı Doksanımda âzalarım çözüldü Yüz yaşadım kuzudişim dizildi Bir sabi çocuğa döndürdün felek Diyor Karacoğlan beni yandırdın Verdin ecel şerbetini kandırdın Azrail diyorlar melek gönderdin Hiç de doğmamışa döndürdün felek Karacoğlan bunu söyledikten sonra çok yaşamadı, öldü. Ölmeden önce vasiyet etti. Dedi ki: “Mezarım, şu pınarın başındaki meşenin dibinde olsun. Sazımı da meşenin dalına asın. Çürüyünceye dek orada kalsın.” Öyle yapmışlar. Esmer, gürbüzce, seyrek sakallı, hoş bir adammış.

Sayfa 87 - Alter Yay-Kitabı okudu

Döne Döne Karacaoğlan Ali Ozanemre