Dönüş
Erich Maria RemarqueSözler ve Alıntılar
"Kalbim çarpıyor; çocukluğumu yakalamışım da, elimde eve götürüyorum sanki."
Sayfa 112Kitabı okudu
"Anne bilmemelisin, hiçbir zaman bilmemelisin bu son yılların çocuğuna neler ettiğini. Anne merak dahi etmemelisin."
Sayfa 110Kitabı okudu
"Kendimi bıraksam odanın sıcaklığına; konuşsam, konuşsam, içimdeki bütün bu katılık, bu kavga tortusu eriyip gitse, bütün geçmişi atsam üzerimden."
Sayfa 67Kitabı okudu
"Hayatı bir yük gibi sırtımızda taşıdık."
Sayfa 21Kitabı okudu
"Kimse kimsenin nasıl acı çektiğini bilmez aslında... Bundan mı acaba savaşların sonu gelmiyor bir türlü?"
Sayfa 30Kitabı okudu
"Gözlerinin çukuruna daha şimdiden derin, garip gölgeler çökelmiş. Göz bebekleri bataktan kurtulmak ister gibi çırpıntıyla bakıyor adama."
Sayfa 29Kitabı okudu
Birden kendime gelip etrafıma bakıyorum. Geride silâh arkadaşlarım sedyelere serilmişler bağrışıp duruyorlar. Barış geldi ama ölecekler. Fakat ben, ben sevinçten titriyorum ve utanmıyorum sevindiğime. Bu da garip ya.
Kimse, kimsenin nasıl acı çektiğini bilmez aslında...