“Her gece onu seyretmek için tiyatroya gidiyorum. bir gece rosalind oluyor, diğer bir gece imogen. onu bir italyan mezarlığının karanlığında, âşığının dudaklarındaki zehri emdikten sonra ölürken izliyorum.”
"Sevgili yavrum, ömürlerinde tek bir kez sevenlerdir asıl sığ olanlar. Onların vefa, sadakat diye adlandırdıkları şeyi ben, ya alışkanlığın verdiği rahatlığa ya da hayal gücünün yokluğuna bağlarım."