Dört İstanbul
Radi DikiciSözler ve Alıntılar
17. yüzyılın ikinci yarısından başlayarak II.Mahmut dönemine kadar iktidar, padişahlardan artık sadrazamlara geçmiş ve bu sefer sadrazamlık hanedana dönüşmüştür. Sadrazamlar o derece güçlenmişlerdir ki padişahların kaderini çizmeye başlamışlar, onları gerektiğinde tattan indirebilmişlerdir.
Sayfa 186 - Remzi kitabeviKitabı okudu
Haliç’in kuzey kıyısında ve bugünkü Eyyüp semtinin olduğu yerde üzerinde “Kabr-i Eba Eyyüp“ yazılı mezartaşı bulununca Fatih, hocası Akşemseddin’in tavsiyesi üzerine ilk olarak, Arap orduları ile birlikte yedinci yüzyılda İstanbul’un kuşatılması sırasında ölen Hazreti Muhammed’in yakını Ebu Eyyub ül-Ensari için bir türbe ve Eyüp Camii’nin inşaasına karar verir.
Sayfa 149 - Remzi kitabeviKitabı okudu
Osmanlı döneminde sık kullanılan atasözü
“Efendilerin kaderi kölelerinin alnında yazılıdır.”
Sayfa 161Kitabı okudu
İstanbul’da ilk kahvehane, Paris ve Londra’dan 100 yıl önce, 1554 yılında iki Suriyeli tarafından açılır. Ama kısa bir süre geçince, aynen bugün olduğu gibi kahvehane sayısı hızla artar ve erkeklere mahsus sosyal yaşamın bir parçası olur ve İstanbul’un karakteristiği haline gelir
Sayfa 191 - Remzi kitabeviKitabı okudu
Konstantinople’un fethi ile Osmanlı Devleti uluslararası arenada hatırı sayılı bir güç haline gelir. Adeta Roma İmparatorluğu’nun devamı gibidir. Nitekim Fatih Sultan Mehmet de Roma İmparatoru, yani Sultan-ı Rum unvanını kullanmaya başlar.
Sayfa 144 - Remzi kitabeviKitabı okudu
İstanbul’da, ne gariptir ki, çeşitli ülkeler ve dinler birbirleriyle mücadele ederler ama, esas kavga padişahlarla ordusu arasında olur. Daha doğrusu İstanbul; padişahlarla, onları korumakla görevli yeniçerilerin çatıştığı ve zaman zaman birbirini boğazladığı bir alandır.
Sayfa 213 - Remzi kitabeviKitabı okudu
6 Mayıs Hıdırellez günlerinin artık bir başka özelliği vardır. O gün sadrazamlar, padişahlara hareme ve elçiliklere hediye olarak meyve ve çiçek gönderirler. Hatta çiçek, Osmanlı’da adeta bir tutku haline gelir. Çok kere Batı’da, biraz da küçümsemek amacı ile söylenen, “Türklerin geçtiği yerde ot bitmez,“ sözcüğü çoktan anlamını kaybeder. Çünkü İstanbul’da bahçeler ve çiçekler bir yaşam şeklidir. Ayrıca yollar ve İstanbul surlarının etrafı ağaçlarla kaplanır.
Sayfa 188 - Remzi kitabeviKitabı okudu