Dört Mevsim Sonbahar
Ahmet AltanDört Mevsim Sonbahar Gönderileri
Dört Mevsim Sonbahar kitaplarını, Dört Mevsim Sonbahar sözleri ve alıntılarını, Dört Mevsim Sonbahar yazarlarını, Dört Mevsim Sonbahar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Bir tek insanın yokluğu, bütün yaşamı bomboş yapıyor bir anda, her şey anlamını yitiriyor. "
Sayfa 106 - Everest
"Sevmek yorucu bir iş, insan yoruluyor sevmekten, hele karşılıksız sevmekten daha da çok yoruluyor."
Sayfa 96 - Everest
"Yalnızlık, kendisine bir süre dayanabilen herkese sonunda büyük ödüller verir."
Sayfa 89 - Everest
"Acılarımıza bile sahip çıkamıyoruz... Ne yok edebiliyoruz onları ne de besleyip büyütebiliyoruz, yozlaştırıp küçük kızgınlıklara dönüştürüyoruz."
Sayfa 72 - Everest
"Kitaplar insanları açlıktan ve ölümden kurtarmaz... Ama insanlar açlıktan ve ölümden kitapsız da kurtulamazlar."
Sayfa 56 - Everest
"Bir işi becermek için önce inanmak gerekir. İnanan kazanır... İnanacaksın ve kaybetmekten korkmayacaksın."
Sayfa 53 - Everest
"Yalnızca bize ait bir gezegende birbirimizi, her şeyi unutarak seviyoruz. "
Sayfa 48 - Everest
"Çok seviyorum seni. Bazen o kadar çok seviyorum ki, sevgiden canım acıyor. "
Sayfa 48 - Everest
"İçinde sevinç pırıltıları taşımayan hiçbir acı gerçek acı değildir."
Sayfa 35 - Everest
"Okumuş olmanın dahi vebalini taşımak kolay değilken, bir de yazı belasının sevdasına kapılırsan günahını kimseciklere affettiremezsin!"
Everest
Kafka da, hemen hemen bütün yazarlar gibi, inanilmaz bir vicdan azabı çekiyordu, günlükleri, 'korkunç baş agrilari' ve 'yeteri kadar yazamamanin' acilariyla doludur; hiçbir yazarin günlügünde bu kadar çok 'bas agrısından yakinildigini, 'Yazmak için işten izin aldim ama üç günü yine yazamadan geçirdim' türünden şikâyetlerin bunca sık tekrarlandığını okumadigimi söyleyebilirim.
Romanların size itaat ettiği o kutsal topraklara hoşgeldiniz.
Aynen, ‘Tanrı’ yı görmeden sevmek’ gibi siz de bir insanın başka bir insanı hiç görmeden sevebileceğine, o insana hiç rastlamadan inandığınızda, romanların size itaat ettiği o kutsal topraklara girmek için, o toprakların sınırlarında içiniz ürpererek dolaşmaya başlarsınız.
Birisi tarafından öyle sevilmek istersiniz.
Ve birisini öyle sevmek.
Ancak o zaman, gerçek bir mümin gibi, çekilecek olan acıları değil, bir tanrısı olan bir kainatta yaşamanın mucizesinin fark edersiniz.
Acı dolu, isyan dolu bir mucize.
‘Keşke inanmasaydım’ dedirtecek, ‘keşke onu böyle sevmeseydim’ dedirtecek bir mucize.
Neredeyse bütün hayatını kendi inancıyla dövüşerek geçiren Graham Greene’in ‘Tanrı’ yı görmeden seviyorlar, ben de onu görmeden severim’ diyen bir satırı yazması, bize aşkın çekiciliğini yaşatan şey.