Bu hikaye fallarla başladı. İçten gelen şiirlerle sonlanacak şiiri yaşıyordu, aşık olan sanatçı. Ölene kadar, kendini yaşayacaktı. "Herkes kendini yaşarsa, yeryüzü insanla dolardı." Sevgiliyi, "Sökreterim", diye tanıtıyor, ve ikisi de gülüyordular, "Nasıl yutturduk", diye. "Sökreter" sır ortağı demekti. Lugatte öyle yazıyordu.