... yapayalnız kaldım, düpedüz korkuyordum. Bütün hayatım bir anda ortadan ikiye bölündü. Birinci yarısında ne yaşamışsam uğruna yaşadığım şeylerdi onlar, öteki yarısında ise, henüz bilinmeyen yarısında her şey tuhaftı, orada o iki yüreğin yerini tutacak hiçbir şey yoktu... Sözcüğün tam anlamıyla uğruna yaşayacağım hiçbir şey yoktu. (...) Çevremi saran dünya bomboş ve soğuktu.
Sayfa 475