⚉...
Beni anlayamayışından acıyan,
Bazen koparıyorum düğmeleri...
Anlamak hep bir ilmik hatasıdır,
Gözlerin çok güzel olsa da elin kanayabilir
Biz iyi terzilerin erken öldüğü kumaşlarız.
"Berlin'de terk edilmiş, düğme fabrikasından son notlar; kendisine yansıyan her şeyi ölçerek, bu bilginin makine seslerini tetikleyen yöneten sonuçlarını ayarladım. Gelip geçenler, sadece gelip geçtiler. Bu düğmeyi kendi halinde bıraktığımın son iliklenmesi... Fabrika bahçesindeki ağaçlarla çevrili açıklık, cebimdeki düğmelerin dağılmasından başlıyordu. Senle ilk ayrıldığımız istasyonda, uzak şehirlerinden bir vardiyayı değiştirmek için dönen işçilerin sıcaklığını bıraktın düğmelerime. Seni özlüyorum, düğmeler uzuyor!"