Dünyanın Kemikleri
Selman NurilerDünyanın Kemikleri Gönderileri
Dünyanın Kemikleri kitaplarını, Dünyanın Kemikleri sözleri ve alıntılarını, Dünyanın Kemikleri yazarlarını, Dünyanın Kemikleri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Herkesin Hayvanı
Harun hatırlayıp sordu geçenlerde: "Senin şu hayvan n'oldu, yaşıyor mu hâlâ?" Öyle pis sırıttı ki bir an suratı hayvanımın ablak suratını andırdı. Onun içinde de benimkine benzer bir yaratığın olduğunu o zaman anladım.
Sanırım kimseyi bu yüzden inandıramıyorum. Herkesin içinde değişik bir tür yaratık var ama kimseye söylenmemesi gerektiği konusunda benim bulunmadığım bir zamanda anlaşma yapılmış. Neyse, önemli değil. Herkes kendininkine inansa yeter.
Sayfa 100Kitabı okudu
Bir keresinde gazetenin iç sayfalarında görmüştü karısı onun fotoğrafını. Güven vermek ister gibi gülümsemiş, yanağında gamzesi çıkmıştı. Kadın o gamzeyi en son ne zaman canlı gördüğünü hatırlamaya çalıştı. Nişanlılıkları geldi aklına, balayı günleri, ilk çocuğun doğumu... Kocaman bir boşluktu sonrası.
Sayfa 28Kitabı okudu
"Kendimi bildim bileli, benden bir kale fethetmem bekleniyor," diye giriyorsun lafa; bir yandan sağ bileğinde bir damar kestiriyorsun gözüne.
"Görüyorum kaleyi, savaşacak kimse yok."
Sayfa 10Kitabı okudu
Beni gömerken üzerime toprak atmak için yarışacaklarına eminim. Fatiha mı bile mezarımdan uzaklaşırken harfleri yuvarlayarak bir çırpıda okuduklarını gözümde canlandırabiliyorum.
Sayfa 97 - ŞULE YAYINLARIKitabı okudu
Benden korkacak kadar beni sevdiğini sanmıyorum zaten. Korkmuş bir kadına baktığınızda anlarsınız, bütün duyuları o korkunun etkisinde kalır. Eller öyle hızlı titrer ki hareketsiz sanırsınız. Gözleri, baktığının ötesini görmek ister gibi parlaklığını arttırır. Sesin geldiği taraftaki kulağının açısı genişler. Bütün bu devinim zihnini öyle bir biler ki,........
Sayfa 83 - ŞULE YAYINLARIKitabı okudu
....dışındayken içeride bir yaşam döndüğünü düşündüren hayal, durgun hava ve sessiz eşyalarla karşılaşınca halının desenlerine dökülüyor.
Sayfa 82 - ŞULE YAYINLARIKitabı okudu
Tövbesini etmiş olsam da pişmanlığım ancak üzerini ince bir tülle örtmüş günahlarımın. Belleğimde, misafir odasına benzer kapalı duran bir yere kaldırmışım onları.
Sayfa 81 - ŞULE YAYINLARIKitabı okudu
Pes etmek midemi bulandırır benim, başımı döndürür.
Sayfa 79 - ŞULE YAYINLARIKitabı okudu
...dalıp gidiyordum ders kitaplarının arasındaki Türkiye haritasına. Rengârenk boyanmış şehirler arasında parmağımla gezip dururdum uzun süre. Bizimkini niye sarıya boyadıklarını düşünmüştüm bir keresinde; köydeki her şeyi gözümün önünde canlandırdım. Kırda açan sarı çiçekten başka bir şey yoktu. Kandil günü camide okunan ilahi de geçtiğine göre önemli olmalıydı.
Sayfa 78 - ŞULE YAYINLARIKitabı okudu
Bir: Allah. Dedem "Birdir Allah," derdi kalkarken hep. Koltuktan, sofradan, misafirlikten, fark etmez. Onun hayalî bastonuydu bu söz. Eşyalar uykudan uyanır gibi olurdu bu kelimeleri söyleyince. Perdeler ve örtüler havalanır, kapı kendiliğinden açılırdı.
Sayfa 69 - ŞULE YAYINLARIKitabı okudu
"Bir yağmuru göze almışsa deniz
uzaklaşmak istediğindendir kıyılarından"
Sayfa 69 - ŞULE YAYINLARIKitabı okudu
Dev bir canlının kırılmış kemikleri gibi duran kayaların arasında gezilip duruyorlardı. Dünyanın kemikleriydi belki de onlar.
Sayfa 67 - ŞULE YAYINLARIKitabı okudu
Babam beni okula kaydederken müdüre, eti senin kemiği benim demek isterdim ama bunda et yok, sadece kemik, o yüzden hepsi senin hocam, deyip kahkahayı basmıştı, unutamam. Hâlâ karnım ağrır hatırladıkça, o yüzden kemiklerimi kimseye kaptıramazdım. Elimde, olanları anlamlandırabileceğim bir tek onlar kalmıştı.
Sayfa 62 - ŞULE YAYINLARIKitabı okudu
Kendime ne gereksiz sorumluluklar yüklemişim.
Sayfa 62 - ŞULE YAYINLARIKitabı okudu