İnsanın çektiği acının işlenmiş günahların bir cezası olduğunu söylüyorlar. Ama, dört beş yaşında bir çocuk hangi korkunç günahları işlemiş olabilir ki, bunca çocuğun çektiği acılar hakedilmiş olsun. İyimser din bilginlerimiz çocuk hastanelerimize bir gidip görsünler. Çocuğun kendisi günah işlemediyse anasının babasının işledikleri günahın cezasını çekermiş, bunu da söylerler. Ben de şunu söylerim ki, tanrısal adalet buysa benim adaletim bundan ayrıdır ve benimki üstündür.
Korkusuz bir kadın kuşağı dünyayı değiştirebilir; şu bakımdan ki, korkusuz, acayip kalıplara girmemiş, dürüst ve temiz, cömert, sevgi dolu ve özgür bir çocuk kuşağı oluşturabilir.