Kitabı anlatmak için içinde geçen bir alıntıyla başlamak istiyorum. "Aslında onu değil onun bizde yarattığı güven duygusunu severiz. Ve asıl içimizi acıtan, onun gidişi değil o güveninin yitişidir." -Gore Vidal
İnsanlar kendilerine duyulan güveni olmayacak yalanlarla hüsrana uğratmamalı hele ki bu güvenini kaybetmemesi gereken kişi hayat arkadaşıysa ve yine insanlar üç günlük dünyada olur olmaz her durumda öfkesine yenilip her şeyi önüne katıp yakıp yıkmamalı.
Selman'ın durulmak bilmez öfkesi...
Efşan'ın gururunu bile hiçe sayarak gösterdiği derin sessiz sabrı...
Kitap biraz uzun olsa da akıp gidiyor, eğer içindeki bazı minik yeşilçam klasiği kısımlarını görmezden gelirseniz gayet güzel bir hikayeye kapılıp gidersiniz.
Ferhad Fani'nin kitap kapağında dediği gibi "Size 'bu romanı okuyun' demiyorum. Yok yok, o kadar basit değil... Eviniz, odanız müsait mi?... Gözleriniz ilk sayfayla buluştuğu an, epeyce misafirleriniz olacak..."