Edebi ve sanatsal alanlar, 'güzel' ile 'faydalı'yı ayırarak, ide olojik üretim alanından özerkliklerini ortaya koymuşlardır; bu ayırımın kökleri, tarafsız değer yargısı olarak Kantçı estetik değer yargısı teorisi ile ideal güzellik kavrayışında karşımıza çıkar.