Edep Mektebinden Hatıralar
Haluk Sena ArıSözler ve Alıntılar
" Onlar takvalarına rağmen ağlıyorlardı,
Sen ise günahlarına rağmen gülmektesin."
مَنُصِبٌ=Mansıp, makam, görev, yücelik
إسْتِقَامَةٌ=İstikamet, doğruluk, dürüstlük
Aileler, çocuğu oya gibi işler, insanın değerinin mevki, makam ve zenginlikle ölçülemeyeceğini, her fırsatta anlatırlar, insanların mansıpları ile değil, mansıpların insanla şereflenmesinin esas olduğu, yetiştirilirken çocuklara öğretilirdi.
Herkes nasibince bu nasihatlardan hissesine düşeni alır; hayatına, ona göre istikamet verirdi.
Bağlarbaşı
Bahçe içindeki ahşap evlerin önünden geçtik. Yediveren gülleri, kırmızı kırmızı açmışlar. Yeşil yapraklar arasından ressamları imrendirecek bir renk ahengi sergiliyordu. Açık pencerelerin önündeki raflarda , pembe sardunyalar, küpe çiçekleri, ıtırları vardı ve evler ne kadar tabiatla iç içe idi o yıllarda Bağlarbaşı’nda.
"Üzüntülü bir anımda o dost bana , "Beklemezsen, gocunmazsın" demişti. Bu iki kelime ciltler dolusu kitabın anlatacağı gerçeği özetliyordu. Herkesi olduğu gibi kabul etmeyi öğrendim. Kimsenin benim düşündüğüm gibi davranmaya mecbur olmadığını anladım ve bundan sonra kolay kolay gocunmadım."
Nemli Arnavut kaldırımlarından yürüyerek, Üsküdar meydanına indik.
"Gül, o güzel kokuyu, dikeni ile hoş geçindiği için kazandı"
Şair ne kadar veciz bir şekilde anlatmış;
"Ferhat bugün ben oldum,
Varlık dağını deldim."
Kendinde varlık görmemenin, dağ delmek kadar güç olduğunu belirtiyor.